Weekendje estudiantes costa blanca

Hola hombres y mujeres,

Afgelopen Weekend hadden we een dagje met alle studenten.
De planning was een leuke stad tocht door Alicante en daarna de berg Castillo de Santa Bárbara beklimmen. Een berg met een kasteel er op. De dag begon met een bezoekje aan de KNO-arts. Gelukkig ging Hanneke met me mee. Gelukkig viel het mee. Daarna kwam Nino en die bracht ons gelukkig naar Alicante. ( met de tram is dit 1,5 uur en met de auto 40 minuutjes ) eenmaal aangekomen was het eventjes zoeken voordat we ons groepje vonden. Eenmaal aan het lopen met de plattengrond hielden we pauze en daar hadden ze heerlijke cocktails OREO met BAILEYS echt heerlijk mmm, toen we weer gingen lopen met onze plattegrond raakten we verdwaald. Na heel wat geapp met Laura ( van estudiantes) hadden we de berg eindelijk gevonden. Na een weekje ziek op de bank was dit wel een opgave hoor. Wat een drama. Maar de weg naar de top hebben we gehaald en dat was het waard. wauw wat was het mooi. Daarna konden we gelukkig met de lift naar beneden. Maar toen het volgende... de weg naar het restaurant om paella te eten. Konden we natuurlijk ook niet vinden. Iedereen was moe en ik had op heel mijn voeten blaren AUW. Toen een andere student ons na een uur zoeken ons kwam halen konden we eindelijk gaan eten. HEERLIJKE paella met kippenbouten. Gelukkig was er nog Sangria. Na deze leuke dag mochten we met de tram naar huis, 1,5 uur zitten. Toen we eenmaal thuis waren dachten we niet meer aan stappen maar wat is hier nou een weekend zonder stappen? Juist, gewoon gaan. we zeide tegen elkaar we maken het niet laat, uiteindelijk kwamen we toch in de vroege uurtjes thuis. Wat een avond, ik had een heel carnavals pak gescoord. Zondag een heerlijk dagje uit kateren in Albir (een plaatsje verderop met een geweldig strand). Toen we naar het strand liepen zag ik dat qua kleding hier alles wel kan, een oude vrouw met een lange panterjas, felroze broeken, glittershirts, en een vrouw met twee staartjes. en de klapper op de vuurpijl een dronken man op een scootmobiel die een willie maakt. (Of hoe je dat ook schrijft haha )

Ohja en we lopen ook nog stage..
Maandag mocht ik na een week ziek zijn weer een dagje op de nierdialyse. Dit vond ik minder leuk omdat het ontzettend moeilijk is en alle apparaten in het Spaans zijn en er veel gewerkt wordt met bloed. Maar ik als verzorgende IG mag totaal niks met bloed doen. Maar hier wordt het van je verwacht. Dit aangegeven bij mijn Spaanse en Nederlandse begeleidsters en vanaf morgen mag ik alle dagen op afdeling 5. Hier liggen mensen met verschillende zorgvragen en het is de baby afdeling van het ziekenhuis. Geweldig wat ik hier allemaal mag doen en zien. Maar zie ook mindere dingen. De omgang met mensen is voor mij onwerkelijk. Niks zeggen en roepen. Een vrouw uit Engeland vertelde me dat ze het gesprek met de zorgverleners ontzettend mist. ik legde mijn hand op haar schouders en vertelde haar dat ze alles tegen mij mocht zeggen. wauw dat gezicht zal ik nooit meer vergeten.

Nu ga ik maar snel slapen.
Morgen nog 1 dag en dan hebben we weekend, dat betekend veel gaan zien en lekker stappen.

Adios!!